Riyaziyyat
minilliklər boyu müxtəlif sivilizasiyalarda yaranmış və inkişaf etmiş ən qədim
və fundamental elmlərdən biridir. Şumer, Misir, Yunanıstan, Hindistan və Çin kimi qədim
sivilizasiyalar riyaziyyatın inkişafına mühüm töhfələr vermiş, müasir elmi
nailiyyətlərin əsasını qoymuşlar. Bu qısa məqalədə qədim sivilizasiyaların
riyazi bilik və kəşflərinin bu gün həyatımıza və elmimizə necə təsir etməkdə
davam etdiyini nəzərdən keçirməyə çalışacağıq.
Şumer
(Babil): altımışlıq say sistemi və cəbr
Şumerlər zaman və bucaqları (60 dəqiqə, 60 saniyə,
360 dərəcə) ölçmək üçün bu gün də istifadə olunan kiçik ölçülü say sistemindən
istifadə etmişlər. Onlar kvadrat tənliklərin həlli üsullarını işləyib hazırlamış
və Pifaqor teoreminə oxşar anlayışlardan Pifaqorun özünün doğulmasından min il əvvəl
istifadə etmişlər. Şumer gil kitabələrində (Plimpton 322) kvadratlar və kublar
cədvəlləri, həmçinin bölmə və vurma ilə bağlı məsələlər vardır. Şumer
riyaziyyatı astronomiya və iqtisadiyyatla sıx bağlı idi. Onlar astronomik hadisələri
proqnozlaşdırmaq, ticarət və kənd təsərrüfatının uçotunu aparmaq üçün riyazi
üsullardan istifadə etmişlər.
Qədim
Misir: praktik riyaziyyat və həndəsə
Misirlilər praktiki riyaziyyatın ustası idilər ki,
bu da onların memarlıq şah əsərlərində, xüsusilə də piramidalarda əksini tapır.
Onlar tikinti və torpaq ölçmə üçün istifadə olunan hesablama və həndəsi üsullar
sistemini inkişaf etdirmişlər. Eradan əvvəl 1650-ci ilə aid olan Rind papirusu
Qədim Misirin ən məşhur riyazi mətnlərindən biridir. O, misirlilərin hesab, həndəsə
və cəbri biliklərini nümayiş etdirən problemlər və həlləri ehtiva edir. Misir
riyaziyyatçıları hissələri ifadə etmək üçün sadə kəsrlərdən istifadə etmiş və xətti
tənliklərin həlli üsullarını işləyib hazırlamışlar. Onların həndəsə bilikləri
tikinti və planlaşdırma üçün zəruri olan müxtəlif fiqurların həcmlərini və sahələrini
hesablamağa imkan vermişdir.
Qədim
Yunanıstan: həndəsə və ədədlər nəzəriyyəsi
Qədim yunan riyaziyyatçıları Evklid, Pifaqor və
Arximed həndəsə, hesab və ədədlər nəzəriyyəsinin inkişafına mühüm töhfələr
vermişlər. Evklidin “Elementlər” adlı əsəri hələ də həndəsənin əsasını təşkil
edir və bütün dünyada təhsil proqramlarında istifadə olunur. Evklid öz dövrünün
həndəsi biliklərini sistemləşdirərək, sonrakı riyazi tədqiqatlar üçün əsas olan
aksiomatik sistem yaratmışdır. Pifaqor, hipotenuzanın kvadratının tərəflərinin
kvadratlarının cəminə bərabər olduğunu bildirən düzbucaqlı üçbucaqlar haqqında
teoremi ilə məşhurdur. Arximed də öz növbəsində riyazi analizin və mexanikanın
inkişafına, əyrixətti fiqurların sahələrinin və həcmlərinin hesablanması
üsullarının işlənib hazırlanmasına mühüm töhfələr vermişdir.
Qədim
Hindistan: cəbr və say sistemi
Hindistan riyaziyyatçıları cəbr və hesabın inkişafında
mühüm işlər görmüşlər. Ariabxata və Braxmaqupta müasir riyaziyyatın əsasına çevrilən konsepsiyalar
hazırlamışlar. Ariabxata xətti və kvadrat tənliklərin həlli üsullarını təsvir
etdiyi və həmçinin triqonometriyada sinus anlayışını təqdim etdiyi “Ariabxatiya” əsəri ilə tanınır. Brahmaqupta da öz
növbəsində mənfi ədədlərlə işləmə qaydalarını işləyib hazırlamış və sıfır
anlayışını təqdim etmişdir. Hindistan say sistemi, o cümlədən sıfır anlayışı ərəb
riyaziyyatçıları tərəfindən qəbul edilmiş və nəticədə bütün dünyaya
yayılmışdır.
Qədim
Çin: cəbr, həndəsə və triqonometriya
Çin riyaziyyatçıları cəbr, həndəsə və
triqonometriya ilə bağlı anlayışları inkişaf etdirmişlər. “Doqquz kitabda
riyaziyyat” traktatı astronomiya, mühəndislik və iqtisadiyyatla bağlı problemlərin
həllini ehtiva edən ən erkən və ən mühüm riyazi mətnlərdən biridir. Burada xətti
tənliklər sistemlərinin həlli üsulları, müxtəlif fiqurların sahələrinin və həcmlərinin
hesablanması, astronomik hesablamalarda triqonometriyanın istifadəsi təsvir
edilir. Çin riyaziyyatçıları kombinatorika və ədədlər nəzəriyyəsinin inkişafına
da öz töhfələrini vermişlər. Onlar ticarət, naviqasiya və tikinti ilə bağlı
praktiki məsələləri həll etmək üçün riyazi üsullardan istifadə edirdilər.
Nəticə
Qədim sivilizasiyalar bu gün də inkişaf edən
riyaziyyatın əsasını qoymuşlar. Onların cəbr, həndəsə və triqonometriyada əldə
etdikləri nailiyyətlər müasir elmi kəşflərin və texnologiyaların təməli
olmuşdur. Elmin universal dili olan
riyaziyyat müxtəlif mədəniyyətlərə və dövrlərə aid bilik və təcrübəni bir araya
gətirir, insanın maraq və biliyə olan həvəsinin cəmiyyətin tərəqqi və
inkişafına necə töhfə verdiyini nümayiş etdirir.
Mənbə: https://bit.ly/3RiNzPZ
Rus dilindən tərcümə:
Əsədov Seyyub Əsəd oğlu-Şirvan şəhər T. Bağırov
adına 11 №-li tam orta məktəbin tarix müəllimi, “Ən yaxşı müəllim” müsabiqəsinin
(2015-ci il), “Elektron Təhsil” Respublika Müsabiqəsi, “Təhsildə ən yaxşı
İnternet resursları” nominasiyası qalibi (2017-ci il), Respublika “Pedaqoji
Mühazirələr”inin (2003-cü il III dərəcəli Diplom və 2019-cu il Tərifnamə) təltifçisi,
Təhsildə inkişaf və innovasiyalar üzrə IV qrant müsabiqəsinin (2020) qalibi
(“V-XI siniflərdə tarix fənninin tədrisi metodikası” adlı metodik vəsait müəllifi).


UNESCO Beynəlxalq Mərkəzinin nəzdində fəaliyyət göstərən Beynəlxalq Ədəbiyyat və Jurnalistika Akademiyası (МАЛiЖ)