Məhşur
filosofdan soruşanda ki,metod nədir? Cavabında deyir: ”Medod qaranlıqda gedərkən
yandırdığın fənərdir”.
Müəllim neçə il dərs deyirsə-desin,bütün
bu müddət ərzində onun özü də öyrənməkdə davam edir;qədim latın məsəlində
deyilir: ”Nə qədər ki, öyrədirik, özümüz də öyrənirik”. Müəllim təkcə elmin inkişafını izləmir,həm də öz fənnini tədris
etməyi öyrənir. O, başqa müəllimlərin təcrübəsində, metodik ədəbiyyatda çətin
materialı izah etmək üçün maraqlı üsullar, orijinal dərs quruluşu, dərsdə
problem situasiyalar yaratmağa kömək edən suallar və s.tapır. Lakin ağıllı, düşüncəli
və müşahidəçi müəllim hər şeydən əvvəl daha çox öz dərslərində öyrənir. Müəllim
şagirdlərinin cavablarına, suallarına, onların gözlərindəki xüsusi canlanmaya əsasən
gördükdə ki, onun gətirdiyi aydın fakt, iki tarixi hadisənin, şəklin müqayisəsi
materialı tez və dərindən izah etməkdə sinifə kömək etmişdir, şagirdlərdə canlı
maraq oyatmışdır, özündən dərin razılıq hissi keçirir. Müəllim praktikada özünü
doğrultmuş iş üsullarını və materialı öz “ metodiki silahları” ehtiyatına daxil
edir.Təcrübəli müəllimlərdə olduqca
çoxlu miqdarda belə müşahidələr və təcrübədə özünü doğrultmuş üsullar toplanır.
Bunların sayı artdıqca müəllimin də metodiki ustalığı, məharəti artır.
Tarix müəllimlərinin yaradıcılıq
işi öz əksini metodiki ədəbiyyatda və tədris ədəbiyyatlarında(metodik ədəbiyyat
dedikdə, müəllimə kömək üçün buraxılan kitab və məqalələr; tədris ədəbiyyatı
dedikdə, şagirdlərin təlim prosesində bilavasitə işləməsi üçün olan kitabçalar,
iş dəftərləri və s. başa düşülür) tapır.
Tarixin tədrisi metodikasını elmi
biliyin bir sahəsi kimi qəbul etmək və ya qəbul etməmək, eləcə də bu sahəni müəyyən
etmək üçün biz nəzərdən keçirməliyik ki, metodikadan ictimai-faydalı məqsədlər
üçün necə istifadə etmək olar.Təlimin məqsədlərinə verilən pedoqoji tələblər
bunlardır:1) Məqsədlər yetişməkdə olan nəsillərin təhsili, tərbiyəsi və
inkişafı üçün mühüm olmalıdır.2) Məqsədlər tarixin məktəb kursunun öz məzmunundan
irəli gəlməlidir.3) Məqsədlər şagirdlərin gücünə müvafiq olmalıdır.4) Müxtəlif
inkişafa və qabiliyyətə malik olan məktəblilərin məqsədlərini fərdiləşdirmək
lazımdır.
Tədrisə dair şəxsi və kollektiv təcrübənin toplanması, onun mübadiləsi, ondan
istifadə edilməsi ona görə mümkündür ki, müxtəlif siniflərdə və məktəblərdə bir
tərəfdən məzmun ilə təlim üsulları, digər tərəfdən onun təhsil-tərbiyə nəticələri
arasında ümumi asılılıq meydana çıxır: metodik cəhətdən bir qaydada tədris edilən
eyni bir material təxminən eyni inkişaf səviyyəsində olan məktəblilər tərəfindən
az-çox eyni səviyyədə mənimsənilir və onlara nisbətən analoji təsir bağışlayır.
Əllbəttə, eyni bir məzmun, eyni üsullar heç də həmişə eyni təhsil - tərbiyəvi nəticələrə
gətirib çıxarmır. Dərsin gedişinə və nəticəsinə hətta dərs keçilən gündə müəllimin
fiziki, maddi vəziyyəti və şagirdlərin də o cür vəziyyəti, yorğunluğu, həm də həyacanı
təsir göstərir.Təcrübəli müəllim bu şərtlərin də təsirini nəzərə almağa
çalışmalıdır.Tarixin təliminin səmərəliliyinin şərtlərindən biri onun məqsədlərinin
dəqiq surətdə müəyyən edilməsindən ibarətdir.Təlim prosesində həm bir neçə dərsi
irəlicədən nəzərdə tutan nisbətən uzaq məqsədlər( məsələn, şagirdlərdə
bütövlükdə ictimai-iqtisadi formasiya haqqında anlayışların təşəkkülü), həm də
daha xüsusi məqsədlər (yaxın dərs üçün və yaxud hətta onun bir hissəsi üçün) nəzərdə tutulur.Təhsil məqsədləri
ilə yanaşı şagirdlərin inkişafı, onlarda bacarıqların, hisslər tərbiyəsinin və
s. təşəkkülü vəzifələri də qoyulur.Təlimin gedişində onun məqsədləri nəticələrinin əldə edilməsi ilə bilavasitə əlaqədə
daim inkişaf edir. Bir məqsəd əldə edildikdə yeni, daha mürəkkəb məqsədlər irəli
gəlir ki, bu da təlimdə bir yerdə donub qalmağa imkan vermir.Məqsədlər təlimin
ümumi vəzifələrinə nə qədər tam cavab versə, onlar nə qədər konkret qoyulsa, müəllim
və şagirdlər tərəfindən(madam ki, bu mümkündür), nə qədər dərin düşünülsə, fənnin
təlimi məzmunca ideyalı, metodlarına görə isə məqsədli və çevik olar.
Tarixin təliminə qiymət verilməsinin
meyarı əldə edilən nəticələrdən-şagirdlərin qazandıqları bilik, bacarıq və vərdişlərin
keyfiyyəti və həcmindən, əxlaqi keyfiyyətlərin tərbiyəsindən, maraqların
oyanmasından, şagirdlərin ümumi inkişafından ibarətdir.Tədrisdə olan səhvlərin ən
çoxu belə bir müddəadan irəli gəlir ki, guya şagird hər şeyi müəllimin ona söylədiyi
və göstərdiyi kimi və ya kitabda şərh edildiyi kimi mənimsəyir. Bu heç də belə
deyil. Əgər belə olsaydı, materialın şagirdlərə hansı vasitələrlə
çatdırılmasının heç bir fərqi olmazdı. Şagirdin başı sandıqça deyil ki, ona
hazır bilik, bacarıq və vərdiş yığmaq olsun. Müasir dövrün şagirdləri
informasiyanı yenidən işləyib hazırlamağı bacarırlar. Mənimsənilən materialın həcmi,mənimsəmənin
möhkəmliyi və dərinliyi, tərbiyəvi təsirinin
gücü nəticə etibarı ilə təlim prosesində şagirdlərin tədris fəaliyyətinin
xarakterindən və intensivliyindən, təəssüratın parlaqlığı və emosionallığından,
şagirdlərin tarixi faktları yaşamasından, fikri işin faydalılığından, əvvəllər
mənimsənilmiş biliklərin aktuallaşdırılmasından asılıdır. Məktəbli təlim
prosesində passiv dinləyici və tamaşaçı yox, prosesin fəal iştirakçısı olduqda
faydalılıq artır. Məktəblilərin
tədris fəaliyyətinə təlim prosesinin təşkilatçısi və rəhbəri olan müəllim
başçılıq edir. Məktəbli hətta müəllimin tapşırıqlarını və məsləhətlərini
müstəqil surətdə yerinə yetirdikdə də təlim
prosesinə müəllimin rəhbərliyi həyata keçirilir. Materialın başa düşülməsi onun
şərh edilməsi priyomlarından çox asılıdır;
müəllim şifahi izah edərkən məktəblilərin az başa düşdüyü material, əyanilikdən
istifadə edildikdə daha yaxşı mənimsənilir. Eləcə də bu və ya digər təlim priyomunun təsirliyi öyrənilən
materialdan, təlimin məqsədlərindən, şagirdlərin hazırlıq dərəcəsindən, yəni inkişafından, maraqlarından, bacarıqlarından
və s. asılıdır. Metodika aşağıdaki
suallara cavab verməyi bacarmalıdır.1) nə üçün öyrətməli? (təlimin məqsədi);2) nəyi
öyrətməli?(təlimin məzmunu);3) necə öyrətməli?, yəni məktəblinin tədris fəaliyyətini
necə təşkil etməli(tədrisin metod və priyomları və dərs vəsaitləri). Bu zaman
bir sual da meydana çıxır-tarix müəllimlərini necə hazırlamalı? Sual tarix tədrisinin
məktəb prosesinin öyrənilməsindən kənara çıxsa da vacib və düşündürücüdür.
Metodika-təlim prosesini bir tədris fənninə
tətbiq edərək tədqiq edir. Metodika dərs prosesinin bütün halları üçün hazır
reseptlər vermək vəzifəsini güdmür. Metodika daha da inkişaf etdikcə, müəllimi
təlim prosesinin qanunauyğunluqları haqqında biliklə və priyomlarla təhciz edərək, müəllimin metodiki ustalığı üçün
daha əlverişli şərait yaradır və yaradacaqdır. Əgər sual versələr ki, pedaqogikada
əsas cəhət nədir? Cavab vermək olar;”Uşaqların xoşbəxtliyi naminə yaşamaq. Şərəfli
və məsuliyyətli müəllimlik vəzifəsi bundadır” (V.A.Syxomlinski). ”Vətəni özünə
doğma bilən insanlar tərbiyə etməyi bacarırıqsa, gələcəyimizi təmin
etmişik”. Məhəmməd Peyğəmbərin belə bir kəlamı var: “Elmin bəlası unutmaqdır, elmi
tələf etmək isə onu ləyaqətsiz adama tapşırmaqdır”.
Dərslərdə fərdiləşdirmə geridə qalan
şagirdlərin təfəkkür və nitqinin inkişafına istiqamət verməkdə, eləcə də tarixə
xüsusi maraq göstərən istedadlı şagirdlərin təlabatını təmin etməkdə özünü göstərə
bilər.Tarixin tədrisi prosesində digər fənlərlə əlaqə yaddan çıxmamalıdır. Fənlərarası
əlaqələr (inteqrasiya) aşagadıdakılardan ibarətdir: a) digər fənlərin tədrisində
qazanılmış biliklərə, bacarığa və vərdişlərə istinad edilməsindən; b) şagirdlərin
təfəkkür və nitqinin bütün tədris fənləri üçün ümumi olan inkişafından.
V-VI siniflərdə tarixin təlimi şagirdləri
tarixdəki hadisələrin elementar şəkildə başa düşülməsinə gətirib çıxarır və
onlarda tarixi inkişafın ibtidai şəkildə anlaşılmasının əsasını qoyur. Bu
siniflərdə tarixi biliklərin tərbiyəvi təsiri onların şərhinin
inandırıcılığından və emosionallığından çox asılıdır.Tarixin təlimində digər
bir məsul vəzifə də bundan ibarətdir ki, tarixi hadisələrə verilən qiymətləri və
çıxarılan nəticələri məktəblilər üçün inandırıcı etmək lazımdır. Şagirlər üçün
həqiqət kimi qəbul etdikləri ümumi müddəalar deyil, fəal təfəkkür və hisslər nəticəsində
onların gəlib çıxdıqları nəticələr daha inandırıcı olur. Qədim dünya və orta əsrlərə
dair biliklər şagirdlərdə faktlara qarşı şəxsi münasibət aşılanması, şagirdlərin
tarixi sevimli qəhrəmanların taleyi ilə yaşaması, həyacanlanması, zəhmətə
sevgi, igidlik, vətənsevərlik, tolerantlıq, işğalçılara nifrət və digər əxlaqi
xüsusiyyətlərin tərbiyəsi kimi, təlimin ən mühüm tərbiyəvi vəzifələrinin həlli
üçün əsas şərtlərdən biridir.Tarixə dair biliklər şagirdlərdə cansız,gərəksiz
bir şey kimi yatıb qalmamalı, yeni dərin və şüurlu biliklər qazanılmasına xidmət
etməlidir.
Tarix təliminin konkret məqsədlərinin
işlənib hazırlanma prinsiplərinə yığcam şəkildə yekun vuraq. Bu məqsədlərin hansılarının
və nə dərəcədə həyata keçirilməsi aşağıdakı şərtlərdən asılıdır; a) kursun, fəslin,
paraqrafın məzmunundan; b) şadirdlərin
onu öyrənmək üçün hazırlanmasından-onların əqli
inkişafından, onlarda olan bilik, bacarıq və vərdişlərdən; c) təlimdə istifadə
oluna bilən vəsaitlərdən; ç) tarixin və
digər fənlərin sonrakı təliminə şagirdlərin hazırlanmasında həmin materialın rolundan; d) kursun tədrisi
üçün ayrılmış vaxtdan...